Guy de Maupassant (1850-1893) heeft in Sterker dan de dood met fijnzinnig talent de tragiek van het ouder worden beschreven. De in voorname Parijse kringen gevierde schilder Olivier Bertin ontmoet een mooie blonde vrouw, die in de rouw is. Hij is op het eerste gezicht verrukt van haar en wil haar portret schilderen. Er ontstaat een liefdesverhouding. De graaf, haar man, beschouwt deze liaison als een hoogstaande vriendschap en de beide mannen worden vrienden. Na twaalf jaar doet de dochter van de gravin haar intree in de wereld. Zij lijkt zó sprekend op haar moeder, dat het de schilder voorkomt als stond hij weer voor het model van haar moeders portret van twaalf jaar geleden. De schilder voelt zich als het ware in een dubbele liefde verstrikt, maar het einde is, dat hij een hopeloze liefde voor de dochter opvat -hopeloos omdat het meisje zelf eigenlijk nog niet aan liefde toe is voor een man, die haar in leeftijd nader staat. De gravin, die de situatie doorziet, verhindert de schilder -ook als oudere huisvriend- het verdere contact met haar dochter. Deze voelt zich hopeloos en als zijn werk dan ook nog in de krant als 'uit de mode' wordt gekenschetst, gaat hij in wanhoop de straat op......