Casanova Giacomo Girolamo (1725-1798) was een Italiaanse, in Venetië geboren, avonturier, die zich Jacques Casanova de Seingalt noemde. Hij was de zoon van een acteur en studeerde aanvankelijk voor priester, doch werd wegens slecht gedrag van het seminarie verwijderd. Hij leidde een zeer avontuurlijk leven en kwam o.a. in 1755 in de beruchte 'loden' gevangenis in Venetië terecht, waaruit hij na 1,5 jaar wist te ontvluchten. Hij bereisde geheel Europa (was o.a. ook tweemaal in Nederland) en verwierf door zijn boeiende persoonlijkheid de gunst van vorstelijke en invloedrijke personen. Hij bezat een meer dan gewone ontwikkeling; behalve dat hij, uiterst belezen, de klassieken goed kende, evenals de literatuur van vele landen, wist hij veel van de filosofie en psychologie van zijn tijd. Ook was hij goed op de hoogte van alchimie, vrijmetselarij en kabbala; te gelegener tijd trok hij daar bijzonder veel profijt van bij goedgelovige mensen. Dit laatste werkte natuurlijk oplichterij in de hand. Afkerig van kaartspel was hij evenmin, zodat hij dikwijls hierin de geldmiddelen vond die hij nodig had om te leven. Zijn talrijke liefdesavonturen -al dan niet volkomen ter waarheid getrouw- legde hij vast in zijn 'Mémoires', die hij op het kasteel Dux van Graaf Joseph von Waldstein-Wartemberg, waar hij de laatste jaren van zijn leven doorbracht, schreef. Deze 'Mémoires' worden beschouwt als een belangrijke cultuur-historische bron uit de 18de eeuw. Zijn liefdesavonturen verschaften Casanova de naam van een volmaakt minnaar.