In het portret van Dorian Gray, dat Oscar Wilde (1856-1900) in 1891 voltooide, is het Voorwoord een aaneenrijging van aforismen over kunst. De roman zelf is een sprookjesachtig motief van het beeld als spiegel van de ziel. Dorian Gray's verbond met de duivel om z''n uiterlijke schoonheid te bewaren en de eeuwige jeugd deelachtig te worden, terwijl de sporen van het leven zichtbaar zullen worden op het schilderij, resulteert in een vicieuze cirkel. Hij wil meer en meer het beeld -zijn geweten- vergeten en stort zich in een losbandig leven. Op het laatst is het beeld de enige getuigenis tegen hem en onthult de voosheid van de schone schijn. Een der opvallendste verhalen uit de wereldliteratuur.